پماد تتراسایکلین
پماد تتراسایکلین ,پماد تتراسایکلین چشمی,پماد تتراسایکلین برای درمان جوش,پماد تتراسایکلین 3 درصد,پماد تتراسایکلین برای ختنه,پماد تتراسایکلین برای بخیه
توضیحاتی در مورد پماد تتراسایکلین
پماد تتراسایکلین چشمی
پماد چشمی تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک می باشد که در عفونت های چشمی به تنهایی یا با داروهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو همچنین در معاینات چشم پزشکی، کشیدن بخیه چشمی و در جراحی های چشمی مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف این دارو تنها با تجویز پزشک مجاز می باشد.
مصرف پماد تتراسایکلین چشمی
-در صورت سابقه ی حساسیت به دارو یا غذای خاص حتما پزشک خود را مطلع نمایید. -مصرف پماد چشمی تتراسایکلین تنها با نظر پزشک توصیه می شود. -در صورت التهاب شدید چشمی، تاری دید و سوزش چشم پیش از شروع مصرف هرگونه داروی چشمی لازم است جهت معاینات دقیق به چشم پزشک مراجعه نمایید.
نحوه مصرف پماد تتراسایکلین چشمی
-یک لایه ی نازک از پماد را داخل پلک استعمال نمایید. چشم را ببندید و ۱ تا ۲ دقیقه زمان بدهید. -قبل و پس از استعمال پماد دست های خود را بشویید. -جهت جلوگیری از آلوده شدن سر اپلیکاتور پماد، از برخورد آن با چشم در هنگام استعمال دارو خودداری نمایید و پس از استعمال دارو نیز سر پماد را با دستمال تمیز پاک نمایید.
عوارض پماد تتراسایکلین چشمی
-تاری دید تا چند دقیقه پس از استعمال پماد بوجود می آید که به مرور زمان برطرف می شود. -در صورت التهاب قرنیه، قرمزی، خارش یا سوزش شدید یا درد چشمی حتما به پزشک مراجعه نمایید.
موارد مصرف پماد تتراسایکلین چشمی
این دارو در درمان عفونت های سطحی چشم ناشی از گونه های مختلف باکتری ها، تراخم (ناشی از کلامیدیا تراکماتیس) و پیشگیری از بروز التهاب عفونی ملتحمه درنوزادان مصرف می شود.
دسته بندی سوختگی
علم پزشکی، سوختگی را به ۳ درجه تقسیمبندی کرده است. هر درجه، علایم و شیوه مراقبتی خاص خود را دارد که در ادامه معرفی میکنیم: سوختگی درجه یک: در این نوع سوختگی، سوختگی سطحی بوده و فقط لایه خارجی پوست شما که اپیدرم نامیده میشود، آسیب میبیند. معمولا پوست قرمز شده و ورم میکند. البته در بعضی مواقع هم شاهد درد گرفتن ناحیه سوخته شده هستیم. اگر این نوع سوختگی در ناحیه ران و باسن یا مفاصل بزرگ باشد، حتما برای درمان باید به پزشک متخصص مراجعه و از خود درمانی پرهیز شود. سوختگی درجه دو: سوختگی درجه دوم، شدیدتر از سوختگی درجه یک بوده و حساسیت بیشتری دارد. وقتی که نخستین و دومین لایه پوست که اپیدرم و درم نامیده میشود، آسیب ببیند، سوختگی درجه ۲ اتفاق میافتد. در این حالت، شاهد تاولهای پوستی هستیم و پوست به شدت قرمز و لکهلکه میشود. درد شدید، از جمله علایم سوختگی درجه ۲ است که بر اساس باور غلط عمومی، افراد از یخ مالی برای کاهش درد استفاده میکنند. در حالی که این روش اصلا صحیح نیست. چرا که استفاده از یخ روی محل سوختگی، سبب میشود که بدن فرد، سرد شده و زخم بیشتر آسیب ببیند. توجه: اگر منطقه سوختگی بیشتر از هفت و نیم سانتیمتر باشد و یا اگر سوختگی در دستها، پاها، صورت، کشاله ران و یا باسن و یا مفاصل بزرگ باشد، درمان باید فورا انجام شود. سوختگی درجه سه: سختترین حد سوختگی بوده که در آن، کلیه لایههای پوست تخریب میشود و بافت پوست، آسیب جدی میبیند. بافت چربی، ماهیچه و حتی استخوان نیز ممکن است درگیر شوند و منطقه سوختگی ممکن است سیاه و خشک شود. برای این نوع سوختگی حتما باید به پزشک مراجعه کنید و از دستکاری محل سوختگی به شدت پرهیز کنید.
درمان سطحی سوختگی
به جهت درمان سطحی سوختگی درجه ۱ و ۲، توصیه میشود که محل سوختگی را زیر شیر آب سرد به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قرار داده یا آن را در ظرف آب سرد بگذارید. سرد کردن محل سوختگی باعث دور شدن گرما از پوست و کاهش ورم پوست میشود. مجددا تاکید میشود که باید از قرار دادن یخ روی محل سوخته خودداری کنید. استفاده از پماد سوختگی میتواند تا حد زیادی از میزان درد کاسته و روند بهبود و ترمیم پوست را سرعت ببخشد.
پماد تتراسایکلین چیست
پماد تتراسایکلین (Tetracycline) در دسته داروهای ضد باکتری قرار داشته و در هر ۱۰۰ گرم، ۳ گرم تتراسایکلین هیدوکلراید دارد. پماد تتراسایکلین هیدروکلراید در درمان عفونتهای پوستی خفیف ناشی از استرپتوکوکوس و سایر ارگانیسمهای حساس به این دارو استفاده میشود. این دارو برای پیشگیری از عفونتهای باکتریایی پوستی و درمان زخمهای پوستی ناشی از سوختگی و غیره استفاده میشود. برخی از موارد مورد استفاده پماد تتراسایکلین عبارتند از: اثر آنتی بیوتیکی بر زخم اثر چربکنندگی در خونریزی بینی پانسمان زخمهای بخیه شده
عوارض پماد تتراسایکلین
از آنجایی که هر دارویی ممکن است عوارضی را به دنبال خود داشته باشد آنتی بیوتیکها و همچنین پماد تتراسایکلین نیز از این موضوع مستثنی نیستند. بنابراین در صورت بوجود آمدن علایمی نظیر ناراحتی شنوایی، کاهش شنوایی، تهوع و استفراغ شدید، ناراحتی بینایی، تغییر رنگ پوست یا علایم پوستی نشانگر حساسیت دارویی حتما با پزشک خود تماس بگیرید.
همه چیز درباره پماد تتراسایکلین چشمی
تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است که از طریق مهار ساخت پروتئین رشد باکتری های حساس را مهار می کند.تتراسیکلین موضعی به مقدار بسیار ناچیزی جذب سیستمیک می شود.-در صورت التهاب قرنیه، قرمزی، خارش یا سوزش شدید یا درد چشمی حتما به پزشک مراجعه نمایید.1. تاری دید بعد از مصرف این دارو درچشم طبیعی است. 2. دوره درمان تراخم با این دارو ممکن است چند ماه طول بکشد. در صورت شدید بودن عفونت ممکن است مصرف همزمان تتراسیکلین خوراکی ضروری باشد. 3. دوره درمان دارویی کامل شود.
نکاتی در مورد مصرف پماد تتراسایکلین
– پماد تتراسایکلین ۳ درصد نباید با چشم و بینی و دهان تماس داشته باشد. – پماد سوختگی تتراسایکلین یک یا دو بار در روز باید بر روی موضع مالیده شود. – تتراسایکلین در افرادی که حساسیت مفرط به دارو دارند، منع مصرف دارد. – قبل از مصرف داروی تتراسایکلین، حتما تاریخ مصرف آن را کنترل نمایید. – محل مورد نظر جهت استفاده از پماد تتراسیکلین موضعی، باید ابتدا توسط آب و صابون شسته شود، سپس خشک گردد و پس از آن دارو روی موضع مالیده شود. – دارو را در ظروف در بسته، محل خشک و به دور از نور و در درجه حرارت ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
آشنایی با پماد تتراسایکلین
تتراسایکلین (به انگلیسی: TETRACYCLINE) رده درمانی: آنتی بیوتیک اشکال دارویی: کپسول، پماد.تتراسایکلینها خانوادهای از آنتی بیوتیکهای باکتریو استاتیک هستند که در مقابل باکتریهای مختلف گرم منفی و گرم مثبت، مایکو پلاسماها، کلامیدیاها و ریکتزیاها فعال میباشند. تتراسیکلین برای درمان آکنه نیز استفاده میشود. همچنین به دلیل جذب آن توسط استخوان ازآن به عنوان نشانگر در بررسیهای رشد استخوانها در بیوپسیهای انسانی استفاده میشود. این داروها با اتصال به ریبوزوم از پروتیین سازی جلوگیری میکنند. تتراسایکلینهای گوناگون (مثل داکسی سایکلین، مینوسایکلین، اکسی تتراسایکلین و…) فعالیت ضد میکروبی مشابه ولی خواص فارماکولوژیک متفاوت دارند. همانطور که از نام تتراسیکلینها بر میآید، این داروها شامل چهار حلقه سیکلیک با سه گروه R مختلف میباشند. بیوسنتز تتراسایکلینها، آنتی بیوتیکهای حاوی حلقه نفتاسن چهارتایی، مراحل آنزیمی بسیار زیادی را میطلبد. برای مثال در سنتز کلرتتراسایکلین بیش از ۷۲ حدواسط وجود دارد. مطالعات ژنتیکی Streptomyces aureofaciens ارگانیسم تولیدکننده در تخمیر تتراسایکلین، بیش از ۳۰۰ ژن درگیر را نشان میدهد. واضح است که با چنین تعداد زیاد ژنها، تنظیم بیوسنتز این آنتی بیوتیک، کاملاً پیچیده است. با این حال برخی علامتهای تنظیمی کلیدی شناخته شدهاند که در تولید مسئول هستند. سنتز کلرتتراسایکلینتوسط فسفات و گلوکز مهار میشود. سرکوب فسفاته به ویژه دارای اهمیت است و به همین دلیل محیط کشت مورد استفاده در تولیدات تجاری دارای غلظتهای نسبتاً پایینی از فسفات است. شکلی ۱۵–۱۷ طرحی از تولید تتراسایکلین و مراحل مختلف افزایشی مقیاسی منتهی به فرمانتور تجاری را نشان میدهد. همانند تولید پنی سیلین، در اینجا نیز پساب خیسانده ذرت مورد استفاده قرار میگیرد اما به جای لاکتوز ساکارز به کاربرده میشود. علت ممنوعیت گلوکز، سرکوب کردن تولید آنتی بیوتک از طریق مکانیسم کنترل رونویسی به نام سرکوب کاتابولیکی است.این دارو در درمان برونشیت مزمن، عفونتهای ناشی از بروسلا، کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا و نیز در درمان آکنه ولگاریس و افوزیون پلورال ناشی از سیروز یا بیماریهای بدخیم مصرف میشود. از این دارو در زمان شیوع طاعون در هند در سال ۱۹۹۴ استفاده شد۷۵ درصد دارو از راه خوراکی جذب میشود که این مقدار درحضور غذا کاهش مییابد. غلظت سرمی دارو ۳–۲ روز پس از مصرف به حد درمانی میرسد. پس از جذب بخوبی دراغلب بافتها و مایعات بدن منتشر میشود. دفع دارو عمدتاً کلیوی است، اما از راه صفرا نیز دفع میشود. نیمه عمر دارو ۱۱–۶ ساعت است که در بیماران آنوریک ممکن است تا ۱۰۰ ساعت نیز افزایش یابد.
عوارض دارو تتراسایکلین
تهوع، استفراغ، اسهال، عفونت ثانویه ناشی از میکروارگانیسمهای مقاوم و بندرت واکنشهای آلرژیک با مصرف این دارو گزارش شدهاست. سردرد و اختلالات بینایی ممکن است نشانه افزایش فشار داخل جمجمه باشند. همچنین درد، قرمزی، تورم و سایر علایم تحریک با مصرف موضعی این دارو گزارش شدهاست. عموماً سمیت تتراسایکلینها کم است، اما از بین بردن فلور طبیعی دستگاه گوارش است میتواند منجر به اسهال شود و رشد بیش از حد قارچها و باکتریهای مقاوم به دارو را باعث میشود. اشکال دوم قهوهای و زرد شدن دندانهای جنین و کودکان کم سن و سال است که ناشی از رسوب دارو بر روی دندانهای در حال رشد میباشد. تتراسایکلینها باعث دفع شدید یون کلسیم میشوند، به همین دلیل مصرف خانواده تتراسایکلینها (مثل:داکسی سایکلین، اکسی تتراسایکلین، مینوسایکلین و…)درزنان باردار و کودکان زیر هشت سال ممنوع میباشد.
موارد مصرف تتراسایکلین
• کپسول تتراسایکلین، در درمان عفونت های ناشی از ارگانیسم های حساس استفاده می شود. همچنین در عفونت های بدون عارضه مجرای ادرار، اندوسرویکال و رکتال کاربرد دارد. • کپسول تتراسایکلین، برای درمان بیماری های بروسلوز یا تب مالت، درمان جوش یا آکنه و شیگلوز یا اسهال خونی باسیلی نیز استفاده می شود. همچنین در درمان بیماران مبتلا به گونوره و سیفلیس که به پنی سیلین حساس هستند نیز کاربرد دارد. • پماد موضعی تتراسیکلین 3 درصد، در درمان موضعی عفونت های چرکی سطح پوست ناشی از ارگانیسم های حساس مصرف می شود (همچنین پماد تتراسایکلین 3 درصد برای زخم، سوختگی، ختنه و سایر آسیب های پوستی استفاده می شود تا از عفونت های چرکی پیشگیری نماید). همچنین پماد تتراسایکلین 3 درصد در درمان موضعی جوش های پوستی یا آکنه کاربرد دارد. • پماد چشمی تتراسیکلین یا تتراسایکلین، در عفونت های سطحی چشم ناشی ار ارگانیسم های حساس کاربرد دارد و همچنین درمان کمکی (همراه با داروهای سیستمیک) در بیماری تراخم محسوب می شود.
مصرف تتراسایکلین در بارداری
مصرف “تتراسایکلین” در 5 ماه آخر دوران بارداری یا سنین کودکی نیز می تواند سبب تغییر رنگ دندان ها شود. در این شرایط باید با یک دندانپزشک برای حل این مشکل مشورت کنید. مصرف تتراسیکلین در سالهای اولیه زندگی کودک تا هفت سالگی تأثیر مستقیم بر جای می گذارد .این دارو سبب تغییر رنگ و متخلخل شدن دندان ها می شود و دندانها را در مقابل پوسیدگی آسیب پذیر می کند. مصرف آنتی بیوتیک تتراسایکلین در دوران بارداری ممنوع است چون تغییر رنگ های قهوه ای و نازیبایی را در دندان های کودک به وجود می آورد. جذب خوراکی تتراسایکلین ها در صورت مصرف همزمان با شیر (به جز دوکسی سیکلین) آنتی اسیدها، املاح کلسیم، منیزیم و آهن کاهش می یابد.همچنین دارو برای کودکان زیر 12سال و همچنین در زنان باردار نباید مصرف شود.
تتراسایکلین برای جوش
مصرف آنتی بیوتیک ها که هیچ گونه اثرات جانبی قابل توجهی را ایجاد نمی کند، می تواند یک روش درمانی موثر برای خلاص شدن از بروز بیماری ناخوشایند جوش صورت باشد. در این جا با بهترین آنتی بیوتیک ها برای درمان مشکلات جوش صورت آشنا می شویم.آکنه وولگاریس یا آکنه ی ساده، یک بیماری پوستی بسیار مایوس کننده برای بسیاری از نوجوانان می باشد. بروز ناخوشایند جوش بر روی صورت، پشت و دیگر مناطق بدن به واسطه ی تولید بیش از حد چربی توسط غده های چربی دار ایجاد می گردد. تجمع چربی بیش از حد باعث گرفتگی منافذ پوست می گردد. این ها در ترکیب با سلول های مرده محیط پرورش برای باکتری ها ایجاد می کنند که منجر به قرمزی پوست، درد و علائم التهابی می گردد. نوجوانانی که آکنه و جوش صورت دارند اغلب به دنبال روشی ساده برای از بین بردن جوش می باشند.